11 Haziran 2010 Cuma

Acımak...

Düşerdim dizim acırdı, dizimdeki yaralar hiç kapanmadan üzerine tekrar düşer acısının hiç bitmemesini sağlardım, bi bakıma acı çekmek keyifliydi oyun oynamak koşmak düşmenin çilesine katlanma sebebim ondan, büyüdüm acı dizler de değil artık ama hala acıdan hoşlanıyorum ki yaranın kapanmamasını istemem ondan..

9 Haziran 2010 Çarşamba

Film Çekmek

Ne varsa küçüklükte var işte, kendimi tekrarlamış gibi olsam bile hayallerini başkalarına seyrettirmek isteği ama aynısını uçuyosan uçmayı koşuyasan koşmayı, bunları çeksem ne mutlu da zaten çok ufak bi sahne çeksemde mutlu oluyorum, o heyecan yeni doğum gibi, en mutsuz anda, bırakın yoktan var olmayı, eksiden getiriyor mutluluktan var olmayı, keşke bide kameram olsa...